جریان شهادت بزرگ‌ترین قوام‌دهنده جبهه حق در طول تاریخ است
به گزارش موج رسا; شهید سید محمد موسوی تاریخ تولد: 1346 در شهرستان زنجان به دنیا آمد پدرش سید مجتبی، نماینده امام در سپاه پاسداران بود و مادرش زهرا نام داشت و تا چهارم متوسطه درس خواند.
بیشتر بخوانید
از سوی بسیج در جبهه حق علیه باطل حضور یافت و در چهاردهم اسفند 1364 ، در دریاچه نمک فاو عراق بر اثر اصابت گلوله به قلب، به درجه رفیع شهادت نائل آمد و پیکر او را در مزار پایین زادگاهش به خاک سپردند.
وصیت نامه شهید
بسم الله الرحمن الرحیم با سلام و درود بى پایان به امام عصر مهدی موعود (عج)، او که خواهد آمد تا انتقام خون به ناحق ریخته مظلومان تاریخ را از ظالمان جبار بگیرد و بر زخم‌هاى امام حسین (ع) مرحم گذاشته و بر دردهاى دل على (ع) جامه عمل بپوشاند.
با سلام بر امام امت، این پیر جماران، اسوه مقاومت و فداکارى، پیر علم و عمل و با سلام بر روح تمام شهدای اسلام از صدر اسلام تا کربلاى ایران، در این واپسین لحظات حضور در این اردوگاه که مجال براى نوشتن وجود ندارد، مى‌خواهم جملاتى به عنوان وصیت بنویسم.
لحظات زندگى خیلى سریع گذرد و این عمل انسان از خوبی‌ها و بدی‌هاست به یادگار مى‌ماند خداوندا وقتى قدم در این راه نهادم، رضاى تو را خواستم که در لغزش‌هاى این راه کمک حالم باشی و از تو یاری می‌جویم.
پروردگارا انسان چقدر موجود ضعیفی است که در مقابل سختی‌ها و خواسته‌هاى نفسانى خیلى زود تن به خواهش‌ها مى‌دهد.
پروردگارا انسان چه صلاح‌ها براى خود خوب می‌پندارد، در حالى که غافل است و تمامى آنچه خواسته برضرر اوست و خود از آن بی خبر است و تو قادر مطلق بر آسمان و زمین هستی و باقی خواهی ماند.
اول از زحمات پدر و مادر تشکر می‌کنم پدرم! شما که در تقویت فکرى من جایگاه بخصوصى دارید و من مى‌توانم بگویم که درصد بالایى از مسایل فکرى را از شما یاد گرفتم ومادرم مى‌دانم که فرزند خوبى برایت نبودم و در این ۱۸ سال سراسر برایت دردسر بودم و هیچگاه نتوانستم به وظایفم عمل کنم امیدوارم که مرا به بزرگیتان ببخشید.
از دوستانم که براى من زحمات زیاد کشیده و من آنها را زیاد به زحمت انداخته‌ام، طلب عفو و بخشش دارم اما در این برهه از زمان که نهاد انقلاب اسلامى احتیاج به خون من و تو دارد باید کوشش کنیم، به کمبودها عادت کنیم، به کم قانع باشیم تا بتوانیم این مسئولیت را که خود قبول کرده‌ایم، به نحو احسن انجام دهیم.
برادرم! خواهرم! من و تو اگر دست در دست یکدیگر گذاریم و این اتحاد را نه در حرف بلکه در عمل ثابت کنیم، خواهیم دید که هیچ قدرتى با هیچ وسیله‌اى توان مبارزه با وحدت ما را ندارد و باید به دشمن نگرش اساسى ترى کرد، چون دشمن بیدار است و او براى از بین بردن اتحاد و ریشه ما برنامه‌های گوناگون دارد.
اگر ما از هم اکنون فکر آینده مان را که همانا آینده اسلام است، نکنیم خطایى کرده ایم، غیر قابل بخشش، برادرم! دشمن ما از راه‌هاى گوناگون قصد دارد به هدفش وارد شود و زمانی که متوجه شد از ابعاد اقتصادى و نظامى نمى‌تواند وارد شود، و قصد دارد از بعد فرهنگى در دراز مدت رخنه کرده و ضربه محکمى بر پیکره اسلام وارد کند.
اگر ما از دانشگاه‌ها و حوزه‌ها غافل شویم، افراد ناباب و ضد انقلاب وارد آنجا شده و تا ما بخواهیم کارى بکنیم، آنها کار خودشان راکرده‌اند و از طرفى باید در دانشگاه‌ها بود و از طرفى دیگر در جبهه‌های حق علیه باطل که خود دانشگاهى بزرگتر است و دانشگاهى با درس‌هاى عملى که در هیچ جاى دیگر سراغ آن را نمى‌توان یافت دانشگاهى که ما برای رشد نیازمند آن هستیم، نه آن نیازمند ما، دانشگاهی که درس عشق و ایثار به دانشجوهای خود می‌آموزد.
انتهای پیام/