کمال انسان در شخصیت حضرت علی(ع) خلاصه شده است
زهرا اسماعیلی در گفتگو با خبرنگارپایگاه خبری_تحلیلی «موج رسا» گفت: اسامی و نام‌ها گاهی اوقات فلسفه‌ها و ماجراهایی در پشت خود دارند! اسامی بایستی به نوعی بر مسّمای خود دلالت داشته باشند، در غیر این صورت و اگر میان اسم مسّمی ارتباط و دلالتی نباشد، اسم گذاری چه معنا و هدفی خواهد داشت؟! بعضی از اسم‌ها و نام‌ها مخصوص برخی از مسّماها هستند که شاید تنها برازنده‌ی خود آنها باشند.
بیشتر بخوانید
وی گفت: نام گذاری کودکی که متولد می‌شود یکی از این موارد است که بایستی نهایت دقت در انتخاب اسم انجام شود. اما بعضی از کودکان و نوزادان را کسانی برتر از انسان‌های معمولی برایشان اسم انتخاب می‌کنند. بعضی از نوزادان اسم شان از جانب خدا و عالم غیب برگزیده می‌شود!
وی گفت: از جمله ویژگی‌های مختص امیرالمومنین (علیه السلام) که تنها در مورد ایشان صادق است و مزید شرافت آن حضرت است موضوع نام گذاری حضرت امیر(علیه السلام) است که از عالم غیب برایشان این نام یعنی (علی) برگزیده شد.
کارشناس حوزه خدیجه کبری(س) عنوان کرد: در واقع قبل از ولادت حضرت علی(ع) نام او در تمام کتب آسمانی بوده است و هزاران سال قبل از خلقت او در تمام آسمان‌ها و ابواب جنب و عرض حق تعالی نام(علی) ثبت شده بود.
وی ابراز کرد: نام مبارک امیرالمومنین(ع) همراه با نام گرامی رسول اکرم(ص) به عنوان نبی و امام نزد پروردگار عالم و نیز همه کتب آسمانی ثبت و ضبط بوده است و بر این مطلب فریقین از شیعه و اهل سنن گواهی داده‌اند!
اسماعیلی ابراز کرد: میر سید علی همدانی فقیه شافعی در مودة القربی به نقل از عباس بن عبدالمطلب نقل نموده است که هنگامی که علی (ع) از مادرش فاطمه متولد شد، فاطمه نام پدرش اسد را بر او گذارد اما ابوطالب از آن نام راضی نبود به فاطمه همسرش فرمود امشب بیا برویم بالای کوه ابوقبیس و خدا را بخوانیم شاید ما را خبر دهد از اسمی که برای این بچه انتخاب شده است. چون شب شد هر دو به کوه ابوقبیس رفتند و به دعا مشغول شدند.
وی افزود: در آن حین ندایی از طرف آسمان بلند شد و ابوطالب سر بلند نمود. لوحی مانند زبرجد سبز دید که بر آن چهار سطر نوشته اند، لوح را برگرفت و به سینه چسبانید و دید این اشعار بر آن ثبت است.
کارشناس حوزه خدیجه کبری (س) تاکید کرد: این اشعار عبارت است از اختصاص دادم شما را به فرزند پاک و پاکیزه که انتخاب شده است و بی نهایت از او راضی هستم و اسم او از جانب خدای اعلی، "علی" گذارده شده که مشتق از علی اعلی می‌باشد.
اسماعیلی عنوان کرد: آنگاه ده شتر به شکرانه‌ی این امر عظیم قربانی نمود. آن لوح را در مسجد الحرام آویختند و بنی هاشم به آن لوح افتخار می‌نموند. آن لوح موجود بود تا زمان جنگ حجاج با عبدالله بن زبیر در مکه بود و پس از آن مفقود شد.
وی اضافه کرد: این روایت و مشابه آن در بسیاری دیگر از کتب اهل تسنن و نیز شیعه نقل شده است و موید آن است که ابوطالب موحدی الهی بوده است که تقاضای نام فرزندش را از پروردگار می‌نماید و نیز معلوم می‌شود که چگونه ابوطالب پاکدل از نامگذاری الهی برای علی (علیه السلام) امیرالمومنین مطلع گردیده است.
کارشناس حوزه خدیجه کبری (س) تصریح کرد: همچنین روایات بسیاری از اهل سنن و شیعه دلالت بر آن دارد که قبل از خلفت انتخاب نام و نام گذاری امیرالمومنین(ع) رخ داده است.
اسماعیلی تصریح کرد: همه این روایات شریفه و نیز بسیاری دیگر از احادیث معتبر در نزد اهل سنن و شیعه نشان می‌دهند که نام گذاری رسول اکرم (ص) و علی بن ابیطالب امیرالمومنین (ع) از جانب پروردگار متعال بوده است. و بر عرش الهی قبل از خلقت ایشان ثبت بوده است.
انتهای پیام/