شهید مدنی، اسوه جهاد و خدمت
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «موج‌رسا»؛ در سپهر پرنور انقلاب اسلامی ایران، ستارگانی درخشیده‌اند که هر یک با روشنایی خود، راهنمای بشریت در ظلمات بوده‌اند. در این میان، شهدای محراب، عالمان و فقیهانی که سنگر نماز را به منبر هدایت و بصیرت تبدیل کردند و در نهایت جان خود را در همان مکان مقدس فدای آرمان‌هایشان کردند، جایگاهی بی‌بدیل دارند. آیت‌الله سید اسدالله مدنی بندیز، دومین شهید محراب انقلاب اسلامی، یکی از برجسته‌ترین این چهره‌هاست که زندگی‌اش سراسر مجاهدت و خدمات ماندگار بود و شهادتش، مهر تأییدی بر حقانیت راهی که در پیش گرفته بود، زد.
بیشتر بخوانید
ریشه‌های عمیق در مکتب اهل بیت (ع)
آیت‌الله مدنی، فقیهی وارسته و عارفی بالله بود که ریشه‌های عمیق علمی و معنوی‌اش به سال‌ها تحصیل و تهذیب نفس بازمی‌گشت. او در حوزه‌های علمیه قم و نجف اشرف، محضر اساتید بزرگی را درک کرد و در شمار برجسته‌ترین شاگردان حضرت امام خمینی (ره) قرار گرفت. این دوران، نه تنها او را از نظر علمی به اوج رساند، بلکه روحیه مبارزاتی و انقلابی‌اش را نیز تقویت کرد. ایشان با درک عمیق از آموزه‌های اسلام ناب محمدی، به این نتیجه رسیده بود که تنها راه سعادت جامعه در گرو اجرای احکام الهی و مبارزه با ظلم و استبداد است.
نقش‌آفرینی در نهضت امام خمینی (ره)
با آغاز نهضت امام خمینی (ره) در دهه ۴۰، آیت‌الله مدنی یکی از پیشگامان این حرکت عظیم بود. او با سخنرانی‌های پرشور، اعلامیه‌ها و ارتباط مستمر با مردم، بذر آگاهی و بیداری را در دل‌ها می‌کاشت. در دوران اختناق رژیم پهلوی، ایشان بارها دستگیر، زندانی و تبعید شد، اما هرگز از مسیر حق عدول نکرد. شهامت و ایستادگی او در برابر شکنجه‌ها و تهدیدات ساواک، زبانزد خاص و عام بود. وی با هر تبعید، شعله انقلاب را در منطقه‌ای جدید روشن می‌کرد؛ از همدان و خرم‌آباد تا گنبدکاووس و بندرعباس، حضور ایشان در هر نقطه‌ای، به کانون مبارزه علیه رژیم تبدیل می‌شد. این خدمات در دوران پیش از انقلاب، نقش بسزایی در گسترش و تعمیق نهضت اسلامی داشت.
سنگرهای خدمت و سازندگی
پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی در سال 1357، آیت‌الله مدنی نه تنها بار سنگین مسئولیت‌های جدید را بر دوش کشید، بلکه خود را وقف تثبیت و استحکام پایه‌های نظام نوپای اسلامی کرد. امام خمینی (ره) با شناختی که از فضل، تقوا و بصیرت ایشان داشتند، مسئولیت‌های خطیری را به او محول کردند.
نمایندگی امام در استان‌های مختلف: ایشان در برهه‌های حساس، به عنوان نماینده تام‌الاختیار امام در مناطقی مانند خوزستان و همدان حضور یافت. در خوزستان، در اوج بحران‌های قومی و توطئه‌های تجزیه‌طلبانه، نقش محوری در حفظ وحدت ملی و آرام‌سازی اوضاع داشت. حضور قاطع و حکیمانه ایشان، بسیاری از فتنه‌ها را خنثی کرد و به همبستگی مردم کمک شایانی کرد.
امامت جمعه تبریز و نمایندگی ولی فقیه در آذربایجان شرقی: اوج خدمات ایشان در سنگر امامت جمعه تبریز و نمایندگی ولی فقیه در استان آذربایجان شرقی بود. تبریز در آن زمان، یکی از کانون‌های فعالیت گروه‌های ضدانقلاب و تجزیه‌طلب بود. آیت‌الله مدنی با خطبه‌های کوبنده، منطقی و روشنگرانه خود، پرده از توطئه‌های دشمنان برمی‌داشت و مردم را به بصیرت و مقاومت دعوت می‌کرد. نماز جمعه‌های ایشان، نه تنها عبادی بود، بلکه به دانشگاهی برای تربیت سیاسی، فرهنگی و اجتماعی مردم تبدیل شده بود. وی با حضور خود در جبهه‌های جنگ تحمیلی و سرکشی از خانواده‌های شهدا، جانبازان و ایثارگران، روحیه مقاومت و ایثار را در جامعه تقویت می‌کرد.
تلاش برای وحدت و انسجام: آیت‌الله مدنی همواره بر وحدت کلمه تأکید داشت. او تلاش می‌کرد تا با ارشاد و راهنمایی، اختلافات را از بین برده و صفوف مردم را در برابر دشمنان یکپارچه سازد. ایشان با اخلاق نیکو و رفتار مردمی خود، توانسته بود دل‌های بسیاری را به سوی انقلاب جلب کند.
اوج ایثار و مظلومیت
سرانجام، این عالم مجاهد و خدمتگزار، در اوج مسئولیت و مجاهدت، هدف کینه‌توزی دشمنان اسلام و انقلاب قرار گرفت. در بیستم شهریور ماه سال 1360، در حالی که در مصلای تبریز مشغول اقامه نماز جمعه بود و سر بر سجده عشق نهاده بود، توسط عوامل منافقین کوردل به شهادت رسید. شهادت ایشان در محراب عبادت، در حین سجده و در سنگر نماز جمعه، اوج مظلومیت و قداست را در زندگی پربرکت ایشان به تصویر کشید.
خون پاک آیت‌الله مدنی، همچون خون دیگر شهدای محراب، نهال نوپای انقلاب را سیراب کرد و به آن استحکام بخشید. شهادت ایشان، پیامی قاطع برای دشمنان بود که راه انقلاب با خون شهدا ادامه خواهد یافت و هرگز متوقف نخواهد شد. نام و یاد آیت‌الله سید اسدالله مدنی بندیز، دومین شهید محراب، در کنار دیگر ستارگان آسمان انقلاب، همواره در صفحات زرین تاریخ ایران اسلامی خواهد درخشید و الهام‌بخش نسل‌های آینده خواهد بود.
انتهای خبر/