پیاده‌روی اربعین، مدرسه‌ای برای زندگی است
کیارش خدابنده در گفتگو با خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «موج‌رسا»؛ گفت: هر سال، در چهلمین روز شهادت سیدالشهدا(ع)، جاده‌های منتهی به کربلا شاهد خیل عاشقانی است که با پای پیاده و دل‌هایی سرشار از عشق به زیارت فرزند رسول خدا می‌روند.
بیشتر بخوانید
وی با بیان اینکه این رویداد عظیم، نه فقط یک آیین مذهبی، بلکه نمایش بی‌نظیری از ایمان، ایثار و همبستگی انسانی است، افزود: بزرگ‌ترین اجتماع سالانه جهان که هیچ قدرت و تبلیغی جز محبت حسین‌بن‌علی (ع) قادر به برپایی آن نیست.
مشاور رئیس فدراسیون کارگری جمهوری اسلامی ایران با تأکید بر اینکه اربعین، روایت‌گر حماسه‌ای است که ۱۴ قرن پیش در دشت کربلا رقم خورد، متذکر شد: روزی که سپاه اندک امام حسین (ع) در برابر سپاهی عظیم ایستاد و تا آخرین قطره خون، از حقیقت و آزادی دفاع کرد. چهلم آن واقعه، بهانه‌ای شد برای تجدید پیمان با این راه و پیام، پیامی که امروز میلیون‌ها نفر از سراسر جهان را به خود فرا می‌خواند.
خدابنده با اشاره به اینکه مسیر پیاده‌روی اربعین، از نجف اشرف تا کربلای معلی، حدود ۸۰ کیلومتر است، یادآور شد: این جاده، به «طریق‌الحسین» مشهور است و زائران معمولاً طی سه روز با پای پیاده آن را طی می‌کنند.
وی خاطرنشان کرد: اما آنچه این مسیر را خاص می‌کند، نه فقط طول آن، که فضای معنوی و شور محبت در هر قدم است. موکب‌های مردمی در دو طرف جاده، همچون ایستگاه‌های محبت برپا شده‌اند؛ محلی برای استراحت، نوشیدن چای، خوردن غذا و حتی درمان زخم‌های پا. میزبانان، بیشتر مردم عادی عراق هستند که با تمام توان، بهترین آنچه دارند را به زائران تقدیم می‌کنند.
مشاور رئیس فدراسیون کارگری جمهوری اسلامی ایران با توضیح اینکه یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد اربعین، حضور اقوام و مذاهب مختلف در کنار یکدیگر است، تصریح کرد: از شیعه و سنی گرفته تا مسیحی و حتی کسانی که دین مشخصی ندارند، در این راه قدم می‌زنند. آن‌ها آمده‌اند تا از مردی بگویند که برای حق، عدالت و کرامت انسان ایستاد. همین همدلی و یکرنگی، اربعین را به نمادی جهانی از اتحاد و صلح تبدیل کرده است.
وی با تأکید بر اینکه پیاده‌روی اربعین، مدرسه‌ای برای زندگی است، یادآور کرد: زائر در این مسیر یاد می‌گیرد که چگونه صبر کند، چگونه به دیگری خدمت کند، چگونه از راحتی خود بگذرد تا دل دیگری شاد شود. در این جاده، فاصله‌های طبقاتی از بین می‌رود؛ همه یکسان‌اند: فقیر و غنی، پیر و جوان، زن و مرد. هر کس کوله‌باری بر دوش دارد، اما همه یک مقصد مشترک را در دل حمل می‌کنند.
مشاور رئیس فدراسیون کارگری جمهوری اسلامی ایران خاطرنشان کرد: اربعین حسینی، سفری است که پس از پایان، تازه آغاز می‌شود. چون هر کس از این جاده برگردد، با قلبی تازه و روحی دیگر به زندگی‌اش ادامه می‌دهد. شاید راز بزرگ اربعین همین باشد، جاده‌ای که با پا پیموده می‌شود، اما تا ابد در دل و جان زائر ماندگار است.
انتهای خبر/