logo
امروز : یکشنبه ۹ اردیبهشت ۱۴۰۳ ساعت ۸:۴۲
[ شناسه خبر : ۳۵۲۰۰ ] [ مدت زمان تقریبی برای مطالعه : 3 دقیقه ]
همزمان با کاوش‌های سد مراش؛

بقایای پیکر چهار انسان در ماهنشان کشف شد+ عکس

بقایای-پیکر-چهار-انسان-در-ماهنشان-کشف-شد+-عکس
بقایای پیکر چهار انسان در کاوش‌های سد مراش و شواهدی از بنایی آرامگاهی و تدفین‌های انسانی در کاوش‌های نجات‌بخشی سد مَراش ماه‌نشان زنجان کشف شد.

به گزارش پایگاه خبری_تحلیلی «موج رسا» به نقل از روابط‌عمومی اداره میراث‌فرهنگی و گردشگری و صنایع دستی استان زنجان، شقایق هورشید سرپرست هیأت باستان‌شناسی کاوش‌های نجات‌بخشی سد مَراش گفت: بقایای پیکر چهار انسان در کاوش‌های سد مراش و شواهدی از بنایی آرامگاهی و تدفین‌های انسانی در کاوش‌های نجات‌بخشی سد مَراش ماه‌نشان زنجان کشف شد.

بیشتر بخوانید

وی با اعلام این خبر تصریح کرد: در زمستان سال ۱۳۹۳ و پس از موافقت‌های اولیه بین پژوهشگاه و شرکت سهامی آب منطقه‌ای استان زنجان، حوضه آبگیر سد مَراش به سرپرستی لاله عبدی‌کیا و با هدف نجات‌بخشی مورد بررسی و شناسایی باستان‌شناختی قرار گرفت.

سرپرست هیأت باستان‌شناسی کاوش‌های نجات‌بخشی سد مراش خاطرنشان کرد: در مجموع ۱۶ محوطه از دوره‌های پارینه‌سنگی میانی، مس و سنگ، هزاره اول پ.م.، اشکانی، ساسانی تا اوایل اسلام و سده‌های میانی و متأخر اسلامی در این محدوده شناسایی شده است.

وی گفت: پیرو توافقات پیشین و تفاهم‌نامه منعقده، نخستین کاوش نجات‌بخشی در این حوضه پس از گذشت ۵ سال از بررسی یاد شده در زمستان ۱۳۹۸ در محوطه شماره ۶ به سرپرستی نگارنده انجام شد.

وی ادامه داد: در نتیجه آن بقایای استقراری فصلی مربوط به دوره اشکانی کاوش و مستندنگاری شد.

هورشید افزود: در ادامه این پژوهش‌های میدانی این‌بار پس از گذشت چهار سال مجدداً در ماه‌های آذر و دی، کاوش نجات‌بخشی محوطه شماره ۵ در دستور کار تیم باستان‌شناس به سرپرستی نگارنده قرار گرفت.

وی اذعان کرد: پس از ارزیابی‌های اولیه و میزان پراکنش سفال‌های سطحی، محل ایجاد اولین گمانه در جنوب شرق محوطه مشخص شد که با برداشت خاک‌های سطحی بقایای دیواری آجری نمایان و سپس با ادامه کاوش و پیگردی دیوار سرانجام یک بنای هشت‌‍ضلعی آشکار شد.

سرپرست هیأت باستان‌شناسی اظهار کرد: در ادامه و برای تشخیص کاربری بنا، کاوش در مرکز آن ادامه یافت که در نتیجه در عمق ۱۳۰ سانتی‌متری نسبت به کف بنا، بقایای اسکلتی چهار تدفین انسانی روی یک کف گچی آشکار شد.

وی در ادامه خاطرنشان کرد: با توجه به بقایای چوب، میخ و بست‌های فلزی فرسوده به نظر می‌رسد این تدفین‌ها درون صندوقی چوبی قرار داشته‌اند. بخشی از گورستانی بزرگ با گورهای ساخته‌شده از سنگ و ملات گچ در کارگاه دیگری نمایان شد.

این باستان‌شناس تصریح‌ کرد: در بخش شمالی محوطه، پس از بررسی‌های آرکئوژئوفیزیک که توسط کوروش محمدخانی انجام شد، بقایای دو زباله‌دانی بزرگ مربوط به کوره سفال‌پزی شناسایی و کاوش شد.

وی گفت: در نتیجه این کاوش بیش از ۱۶ هزار قطعه سفال که اغلب دارای لعاب سوخته، ذوب‌ شده و در کل دگرشکل شده بودند، مستندنگاری شد.

هورشید بیان کرد: در کل با توجه به مجموعه سفال‌ها، کاشی‌ها و آجرهای لعابدار به‌دست‌آمده از این کاوش باستان‌شناسی، به نظر می‌رسد بنای هشت ضلعی (آرامگاه)، گورستان پیرامون آن و دو زباله‌دانی مربوط به کوره سفال‌پزی، متعلق به سده‌های ۹-۷ هجری قمری و به احتمال بیشتر متعلق به دوره ایلخانی باشند.

انتهای پیام/

فرم ارسال نظر