logo
امروز : جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳ ساعت ۱۳:۱۵
[ شناسه خبر : ۲۲۲۱۸ ] [ مدت زمان تقریبی برای مطالعه : 4 دقیقه ]
وقتی دولت طرحی ضربتی برای نجات روستاییان ندارد؛

زنگ خطر عوارض کم آبی در شهرستان ماهنشان/ مسئولان، روستاهای استان زنجان را دریابند

زنگ-خطر-عوارض-کم-آبی-در-شهرستان-ماهنشان-مسئولان،-روستاهای-استان-زنجان-را-دریابند
در حال حاضر به دلیل نبود طرحی از سوی دولت برای آبرسانی به روستاهای استان زنجان، زنگ خطر عوارض کم آبی در اکثر روستاهای این استان به صدا در آمده است.

به گزارش موج رسا; روستائیان دورافتاده شهرستان ماهنشان با محرومیت و فقر روزگار سپری می‌کنند و حالا زنگ خطر کم آبی برای برخی روستاهای شهرستان به صدا درآمده است.

«محرومیت» کلمه‌ای که برای تفسیر آن کافی است سری به روستاهای شهرستان ماهنشان  بزنید، روستاهایی که کورسوی چراغ خانه‌های روستا به سختی زو زو می‌زند.

محرومیت برای روستائیان اکثر مناطق شهرستان ماهنشان با زندگی‌شان عجین شده و سال‌هاست طعم محرومیت را می‌چشند، سهمشان از امکانات رفاهی اندک است اما مشکلاتشان بسیار و اینجا محرومیت  یکه‌تاز میدان است.

سلام و خوشامدگویی که تمام می‌شود، صدای اهالی به گوش می‌رسد. یک از بی‌آبی گلایه‌مند است و دیگری از نبود امکانات رفاهی. یکی از مشکلات زندگی‌اش می‌گوید و دیگری از نابود شدن اراضی کشاورزی و دامداری‌اش.

به‌خوبی می‌توان محرومیت را در دستان ترک‌خورده‌ای یافت که به‌سختی ظرف آب را برای مصرف به خانه حمل می‌کنند.

«قره ناس»، روستایی در هفت کیلومتری شهر دندی و در 130 کیلومتری از مرکز استان زنجان قرار دارد، خانمی مسن با دیدنمان لبخندی شیرین می‌زند. گویی سنگ صبورش را پیداکرده وهنوز هیچ نگفته‌ایم، شروع می‌کند: «مشکل من بیماری است که گفتند باید عمل کنم،هزینه ای ندارم برای دوا و درمان و...»

اصرار بانویی تقریباً ۶۰ ساله ما را به خانه‌اش می‌کشاند. اتاقی کوچک و محقر که به‌جز عکس رهبری و امام (ره)، هیچ تابلویی بر دیوارهای ترک‌خورده و سیاهش نصب نیست. نور از پنجره مربعی شکل قدیمی داخل خانه پهن شده است.

از مشکلاتش می‌پرسیم. چادرش را در برابر دوربین مرتب می‌کند و می‌گوید: «ما آب که نداریم خیلی اذیت هستیم.  هیچ درآمدی در روستا نیست...

هنوز نیم ساعتی از حضورمان در قره ناس نگذشته است. اما دنیایی از درد و مشکل کوله‌بارمان را پر کرده که حتی به دوش کشیدنش نیز دشوار است.

پسر بچه‌ای شش ساله، چشم به رفتارمان دوخته است، دلت را گرفتار درد می‌کند، تنها با لبخندی از سوی ما صمیمی شده و به‌واسطه عکسی که از او گرفته‌ایم، شادمانه بالا و پایین می‌پرد.

اقا افضل که هم فرمانده پایگاه است و هم آتش نشان روستا  ماموریت سقایی روستا را نیز برعهده گرفته با ماشین آتش نشانی عطش اهالی را با پخش آب در  کوچه‌های روستا، برطرف می‌کند؛ می‌گوید: روستای همجوار ما قره زکی آب اشامیدنی اضافی دارد، چند روزی تانکر آتش نشانی را از آنجا پر می‌کردیم اما نمی‌دانم کی آمد و به شیر آبی که مخزن را پر می‌کردیم قفل زد و الان مجبوریم از آب رودخانه استفاده کنیم و...

درخواست اولیه روستاها، آب است چرا که شرایط خشک‌سالی در برخی از روستاها به گونه‌ای بوده که آب آشامیدنی و حتی کشاورزی را دچار مشکل جدی کرده است.

مسئول یکی از گروه‌های جهادی بسیج شهرستان ماهنشان با بیان اینکه در دهگردی‌هایی که می‌رویم برای احصا نیازمندی‌ها، اکثر روستاها از  مشکل آب رنج می‌برند گفت: درخواست اولیه تمامی روستاها، آب است چرا که شرایط خشک‌سالی در برخی از روستاها به گونه‌ای بوده که زندگی معمولی را دچار مشقت کرده است.

وی اظهار کرد: مسئله بعدی مشکل راه روستا هاست که تعدادی از روستاها راه خاکی دارند و تعدادی دیگری در اثر تردد کامیون‌های معادن با تناژ بالا آسفالت و زیر سازی راه روستایی را تخریب کرده است.

وی با بیان اینکه روستاییان عامل اصلی تولیدات دامی و باغی و... هستند، افزود: علی‌رغم خدمت والای روستاییان به چرخه اقتصاد و معیشت جامعه، به‌خصوص نقش ویژه انها در چرخه تولید، به‌اندازه کافی از آن‌ها قدردانی عملی، نمی‌شود.

با در میان گذاشتن این مشکلات با یکی از مسولین شهرستان،وی راه حل را  افزایش اعتبار آب رسانی در روستاها دانست و افزود: جابجایی روستاها واحداث راه و تعمیر جاده‌ها، ابرسانی و تعمیر و تجهیز شبکه انتقال  اب،  اعتبارات کافی را می‌طلبد.

اینجا محرومیت در کوچه‌ها و حتی بام خانه‌ها بیداد می‌کند.در لابلای حرف‌های مردم قول و قرار، وعده و وعیدهای برخی مسولان هم شنیده می‎شود اما متأسفانه دولت طرحی ضربتی برای نجات روستاییان ندارد.

به نظر می‌رسد دولت باید اعتباری مناسب تخصیص دهد تا ظرف یک سال تمام روستاها از مشکل آب شرب روستاها برطرف شود.

با بررسی‌های صورت گرفته علی الظاهر بودجه‌ای نیز برای استفاده از ظرفیت‎های آبخیزداری  شهرستان، در نظر گرفته نشده تا از  آب حاصل از باران را در سدهایی جمع‌آوری و مهار کرد.

 اینجا در برخی از روستاها، داشتن حداقل‌ترین امکانات به آرزویی بزرگ تبدیل شده است؛ آرزوهای برآورده نشده‌ای که اگر چه عشق به کشور پای برخی از آنان را در روستا قرص کرده است اما  در برخی موارد کارد فقر به استخوان معیشت رسیده است مسئولان تا دیر نشده مردم این دیار را نه در شعار که در عمل دریابید.//ن

 

 

انتهای پیام/

فرم ارسال نظر