logo
امروز : پنجشنبه ۹ فروردین ۱۴۰۳ ساعت ۱۸:۱۱
[ شناسه خبر : ۲۰۹۹ ] [ مدت زمان تقریبی برای مطالعه : 3 دقیقه ]
یادداشت/

توسعه از کجا تا کجا ؟

توسعه-از-کجا-تا-کجا-؟

توسعه همواره دارای ابعاد بسیاری بوده و نمی توان از نسخه های سایر کشورها برای توسعه قطعی کشور استفاده کرد.

به گزارش موج رسا; مصطفـی ملـکی در یادداشتی نوشت،روزگار ما روزگار اسارت در چنگ تکنولوژی و قوانین به ظاهر متمدن بین المللی است که هویت فرهنگی خاصی را فراگیر می کنند.محصولات تمدن غرب چه تکنولوژی های گوناگون و چه بطور اخص قوانین بین المللی  نظیر FATF،2030 و.. در قالب نهاد های خود ساخته جهانی ، نظیر سازمان تجارت جهانی ،بانک جهانی، یونسکو و...،همگی صورت هایی مجسم از فرهنگ غرب هستند.

توسعه نسخه ای است که غرب برای ما پیچیده است.بیان این مطلب در فضای سیاسی کنونی جامعه،حرف بسیار سنگین و غیر قابل هضمی است.بخصوص که توسعه هم مثل هر طرح استعماری دیگری دارای ظواهر چشمگیر ،فریبنده است که زبان را در اظهار مخالفت می بندد.

کسانی که طرح های غرب و مجامع بین المللی را برای کشور های جهان سوم مطالعه کرده اند، منشا بسیاری از تصمیمات و تحولات و اقدامات را می بینند و می فهمند که هرکدام ازاین اقداماتی که ما بطور داوطلبانه آنها را قبول می کنیم؛ براساس کدام نسخه طراحی شده است و چه نتایجی قرار است به بار بیاورد.

اگر ما در مواجهه با غرب طوری عمل کنیم که به بن بست برسیم،در هرحال این ما هستیم که باخته ایم و گناه این شکست نیز برعهده خود ماست نه نقص قوانین اسلام وحکمت و اقتدار نظام اسلامی.اگر ما تسلیم هنجارهای ظالمانه  و تحقیر آمیز دنیای سراسر ظلمت غرب شویم ،رفته رفته به انسانی بدل خواهم شد که دیگر خیر و شر را تمیز نخواهیم داد.

تشریح و تحلیل ابعاد مختلف غرب گرایی کنونی در بین برخی دولتمردان نیازمند کتاب ها و مقاله ها است که قطعا در این مقال نمی گنجد اما طرح چند سئوال شاید برخی از مسائل را روشن کند یا لااقل تامل بسیاری را برانگیزد:

آیا برای رسیدن به قله توسعه الزاما باید از روی جنازه ارزش ها عبور کرد؟

در ازائ بهایی که برای توسعه پرداخت می شود چه چیزی بدست می آید؟یا به عکس برای رسیدن به آنچه توسعه می نامند چه بهایی پرداخت می شود؟

آیا جلب رضایت دنیای غرب به بهانه تعامل با دنیا ،راهی جز فدا کردن ارزش های فرهنگی،معنوی و اخلاقی ندارد؟

آیا بدون وابستگی به غرب و سازمان های بین المللی ادامه حیات غیر ممکن است؟

آیا در منابع اسلامی ما ،طرح جامعی برای ساختن یک جامعه مطلوبِ مرفه ،وجود ندارد؟

به نظر می رسد تا پاسخی برای صدها سئوال از این دست ،به دست نیاید، ادامه مسیر فعلی در پذیرش قواعد و قوانین بین المللی،سقوط به قهقرا است ویا ابتلا به وضعیت آشفته ای است که خروج و رجعت از آن به هیچ روی ممکن نیست.

حق آن است که اکنون بعد از نزدیک به چهل سال تجربه موفق حکومت اسلامی و دستاورد های درخشان آن در ابعاد مختلف، باید در باره سازمان ها و نهاد های بین المللی اینگونه فکر کرد که"چگونه می شود قوانین و هجارهای عزتمندانه و کرامت مدارانه اسلام و انقلاب اسلامی را به صورت قوانین بین المللی تبیین و وضع کرد؟"

انتهای پیام/

فرم ارسال نظر