لذت یک انتخاب؛ تلخی یک اشتباه
انتخابات شوراهای اسلامی شهر وارد فاز جدیدی شده و ثبتنام کنندگان منتظر اعلام نتایج بررسی صلاحیتها هستند تا شاید با پیروزی و رسیدن به صندلیهای داغ شورا لذت یک انتخاب را چشیده و پلی به سوی رویاهای چندین ساله خود بزنند.
به گزارش موج رسا; ۵۰ روز سرنوشت ساز در انتظار داوطلبان انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا و همچنین ریاست جمهوری است، روزهایی که هر یک از داوطلبان به آب و آتش میزنند تا خرداد ماه را باجشن پیروزی خود آغاز کنند.
امسال کل داوطلبین شوراهای شهر در استان زنجان ۷۷۷ نفرهستند که نسبت به دور چهارم ۱۵.۸ درصد رشد در تعداد ثبتنام کنندگان مشاهده میشود، این افزایش معنی دار پیامهای مختلفی را به جامعه میدهد که برخی از این پیامها برای شهر نگران کننده است.
شاید یکی از دلایل تعداد بیشتر ثبتنام کنندگان رکود و بیکاری حاکم بر جامعه باشد چرا که میبینیم در بین افراد ثبتنام کننده برخی تا به امروز حتی شغل درست و حسابی برای خود دست و پا نکرده و با ثبتنام در شورا و رویای پیروزی قصد دارند به آرزوهای دستنیافته خود پلهای پرماجرا بسازند.
دلیل دوم تجربه دورههای گذشته است به طوری که شاهد بودیم افراد با درک نادرست از وظایف شورا و تنها به دلیل داشتن موقعیت اجتماعی(ورزشکار، هنرمند، بازاری، ...)، چهره و هر دلیل دیگر به شورا راه مییافتند، دلیل این اتفاق نیز عدم تحقیق و بررسی رای دهندگان در انتخاب کاندیدای اصلح بود که امروز معلم، خبرنگار، بازاری، ورزشکار و کارمند را مدعی رسیدن به صندلیهایی کرده که کمتر افراد متخصص این حوزه را در خود دیده است.
طایفهگرایی و سیاسی عمل کردن از دیگر آسیبهای جدی شوراها هستند که در دورههای گذشته این موضوع را کاملا درک کردهایم و در این دوره نیز نقشه این را نشان میدهد که برخی سعی دارند با تکیه بر دو مورد ذکر شده جایی برای خود بازکنند.
برخی از کاندیداها در زمان تبلیغات با پول، شام و هزاران ترفند دیگر رای عدهای را میخرند و به شورا میرسند، این موضوع در دورههای گذشته بیشتر دیده شده که در برخی از شهرهای کوچک این موضوع دور از ذهن نخواهد بود.
برخی از افراد در بین ثبتنام کنندگان هستند که به واقع به درد شهر و مدیریت آن میخورند اما در این فضا قدرت مانور و امیدی برای پیروزی ندارند چرا که جامعه امروز ما کمتر به جهت تخصص، تجربه و کارآمدی رای میدهد.
اینکه هر کسی خود را شایسته خدمت به مردم میداند جای شکر و خوشحالی دارد اما تجربه چیز دیگری نشان میدهد، اینکه شورایی بعد از تشکیل، شهرداری را عزل و فرد دیگری را انتخاب میکند و بعد دوباره به این نتیجه میرسد که این شهردار هم به درد نمیخورد و از قضا دوباره به طرف فردی میرود که اول کار آن را عزل کرد خود نشان میدهد که این شورا آن طور که باید و شاید متخصص نیست.
فردی بعد از رسیدن به شورا قوم و خویشش را راهی شهرداری میکند و از طرفی به فکر منافع شخصی خود است نتیجهاش جز عقبماندگی شهر نیست، امروزه در شهرداریهایی ما هستند کسانی که تخصص و حتی مدرک لازم را هم ندارند و تنها با رابطه به آن جایگاه رسیدهاند.
فردی که تخصص لازم را ندارد و تنها به دلیل چهره و یا موقعیت اجتماعی وارد شورا شده کارنامهای برای ارائه نخواهد داشت و دود آن اشتباه به چشم همین مردم خواهد رفت، افرادی که به سبب امتیاز رای خود در مواردی فشارهایی را به شهرداری وارد میکنند تا خواسته آنها برآورده شود، قطعا اینها برای خدمت به مردم به شورا نرفتهاند.
پروژههای شهری هم چوب انتخاب نادرست ما را میخورند، پروژهای بعد از سالها و تحمیل زیانها و هزینههای سنگین و بیمورد هنوز هم به مرحله بهرهبرداری نرسیده و پروژه دیگر نیز چندین شورا را دیده و امید چندانی برای آغاز ندارد.
موضوعی که در این چند سال آن را مشاهده کردیم حضور اعضای شورا در هیئتهای ورزشی بود، ورزشیها با این امید که این افراد بتوانند با تزریق منابع مالی به داد ورزش برسند ریاست هیئتها را به اعضای شورای شهر میدهند اما وضعیت حال حاضر ورزش زنجان و حذف تیمهای لیگ برتری نشان میدهد که این ایده نیز چندان موفق نبوده است.
سفرهای خارجی یکی از روالهای معمول در شوراهاست، اعضا با این هدف که از تجارب دیگر کشورها استفاده کنند راهی کشورهای اروپایی، آسیایی و غیره میشوند اما سوال اساسی اینجاست که نتیجه این سفرها برای شهر و مردمش چه بوده؟ جز تحمیل هزینه و از جیب مردم خرج کردن!
مشکلات فراوانی در مدیریت شهری و به خصوص در زنجان وجود دارد، برخی از آنها را گفتیم تا دوباره لذت یک انتخاب درست را به تلخی یک اشتباه نفروشیم...
//س
انتهای پیام/