هر ساله پرندگان مهاجر اوایل پاییز از زیستگاه اصلی خود سیبری به تالابهای مازندران واقع در فریدونکنار و میانکاله که زیستگاه اصلی این گونههای نادر و محافظت شده محسوب میشود مهاجرت میکنند.
به گزارش موج رسا; به نقل از بلاغ، مازندرانیها را به خوش قلبی و میزبانی میشناسند، آنچه که باعث برتری مردم ساحلنشین شده است دریادل بودنشان است.
متاسفانه پرندگان مهاجر خاطره خوبی از سفر هر ساله خود به این استان ندارند و بخشی اعظمی از این گونههای نادر از جنس حیات وحش در دام میزبانان خود صید میشوند، دامی که در محل زیستشان پهن میشود.
تا بال میگشایند به تلههایی برخورد میکنند که شبانهروز با دستان مردانی بافته میشود که از دریا امرار معاش میکنند و برای هر بار پرواز به دامهای هوایی که راه نجات از آن سختتر از قفس است محصور میشوند. اینجا میزبان، قاتل است و مهمانکشی به نهایت رسیده است.
انتهای پیام/