logo
امروز : جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳ ساعت ۱۴:۰۰
[ شناسه خبر : ۲۵۳۶ ] [ مدت زمان تقریبی برای مطالعه : 6 دقیقه ]
یادداشت/

روحانی از توهین به خود خوشحال است؟/پروپاگاندای وسیع طرفداران روحانی برای فراموشی نقض برجام

روحانی-از-توهین-به-خود-خوشحال-است؟-پروپاگاندای-وسیع-طرفداران-روحانی-برای-فراموشی-نقض-برجام

نحوه موضع گیری رئیس جمهور و طرفدارانش از توهین برخی افراد به وی در روز قدس در نوع خود جالب است.

به گزارش گروه سیاسی موج رسا; اتفاق رخ داده در راهپیمایی روزجهانی قدس که منجر به اهانت جمعی به رئیس جمهور گردید، به سرعت نور تبدیل به پرسروصداترین خبر کشور گردید و حتی در برخی سایت های بین المللی نیز بازتاب داشت.

به محض وقوع این رخداد نامیمون، تحلیل ها و یادداشت های بسیاری نگاشته شد که تقریبا یک جمله را می شد در تمامی یادداشت ها به وضوح مشاهده کرد. توهین به رئیس جمهور محکوم است.

محکوم کردن این اتفاق ناگوار نیز ارتباطی به حامی یا منتقد بودن نداشت و از تحلیلگران رسانه تا فعالین جنبش دانشجویی و مردم عادی، این عمل ناشایست را تقبیح نمودند.

اینکه چه کسانی پشت پرده توهین به رئیس جمهور بودند و از این اقدام خود چه هدفی داشتند، یکی از بحث های داغ دو روز اخیر کشور شد که تاکنون نیز ادامه دار بوده است.

برخی معتقدند این اقدام از سوی حامیان دولت برای مظلوم نمایی و به حاشیه کشیده شدن مشکلات کشور طراحی شد و برخی دیگر نیز، مخالفین دولت را عامل بی احترامی به رئیس جمهور می دانند و گروهی دیگر نیز اقدام صورت گرفته را نه سازمان یافته، که صرفا یک واکنش پیش بینی نشده از سوی برخی از مردم می دانند.

اما باید اذعان کرد که این اتفاق ( جدای از عوامل وقوع) بدون شک برای یک جریان هم نان داشت و هم آب که در راس این جریان شخص رئیس جمهور قرار دارد؛ چرا که به خوبی توانست اتفاقات مهم روزهای اخیر را به حاشیه ببرد.

چرا روحانی از توهین به خود سود برد؟

چندی پیش مجلس سنای امریکا تحریم های جدیدی با عنوان s.722 علیه ایران وضع کرد که با عنوان «مادر تحریم ها» از آن یاد می شود.

 این قانون که با ۹۸ رای موافق در برابر دو رای مخالف به تصویب سنا رسید در برگیرنده سه محور اصلی تحریم ها می باشد:

۱-تحریم های مربوط به موشک های بالستیک ایران و همچنین کسانی که با آنها داد و ستد دارند تحریم می شوند.

۲- تحریم های مربوط به تروریسم مبتنی بر این محورند و شرکت های خارجی مرتبط با آنها اعمال می شود.

۳-تحریم های تسلیحاتی، علاوه بر آنکه اشخاص و شرکت های مرتبط با برنامه موشکی ایران را در معرض تحریم قرار می دهد، به رئیس جمهور آمریکا نیز اجازه می دهد به بهانه حمایت از تروریسم و نقض حقوق بشر، تحریم های جدیدی را علیه ایران وضع کند و در واقع اعمال تحریم های سنا به مثابه نقض برجام و خالی شدن برجام از اعتبار است.

این تحریم ها که ناقض قرارداد برجام است، طبق معمول با واکنش منفعلانه دولت و بالاخص وزارت خارجه مواجه شد و همچون سابق، تاثیری در افزایش میزان قاطعیت و واکنش متقابل مسئولان دولتی نداشت.

توهین به رئیس جمهور در روز قدس و پروپاگاندای وسیع طرفداران روحانی، به راحتی یک آب خوردن مادر تحریم ها را به فراموشی سپرد و نقض برجام و جواب قاطع مسئولان ذیربط، از یادها رفت.

مساله بعدی حملات قاطع و غرورآفرین سپاه پاسداران به مواضع داعش بود. این حملات سپاه را محبوب تر از هر زمان دیگری کرد؛ اما در کمال تاسف و تعجب، رئیس جمهور نه تنها از سپاه بواسطه این اقدام غرورآفرین تشکر نکرد؛ بلکه چند روز بعد با حمله به عملکرد سازندگی سپاه، ضمن انتقاد گسترده از فعالیت های سپاه، آن را "دولت با تفنگ" نامید و اظهار داشت: «از آن دولتی که تفنگ نداشت، می ترسیدند چه برسد به اینکه اقتصاد را به دولتی دادیم که هم تفنگ دارد و هم رسانه را در اختیار دارد و همه چیزی دارد و کسی جرأت ندارد با آنها رقابت کند.»

طبیعی بود. سپاه محبوب شده بود و تحمل این قضیه برای روحانی که چپ و راست علیه سپاه موضع گرفته و حتی به دستاوردهای موشکی سپاه نیز تاخته بود، گران آمد و باید موج جدید تخریب سپاه را راه اندازی می کرد که کرد.

این تخریب ها، از قضا برای دولت گران تمام شد؛ چرا که فیلم تبلیغاتی انتخاباتی جهانگیری که در آن با قاطعیت از فعالیت های سازندگی سپاه حمایت کرده و البته مواضع حمایتی روحانی در تایید اقدامات سازندگی سپاه، در دیدار با سپاهیان در سال 92 در رسانه ها بازنشر و به مثابه پتکی بر سر حملات روحانی کوبیده شد.

توهین به رئیس جمهور در روز قدس و پروپاگاندای وسیع طرفداران روحانی، به راحتی یک آب خوردن، بی انصافی روحانی در حق سپاه را به فراموشی سپرد.

به این دو مورد مواردی همچون، تعطیلی برخی از کارخانجات، تلاش برای به حاشیه رفتن وعده های انتخاباتی، چالش ایجاد شده پیرامون مشروعیت و مقبولیت حاکم اسلامی، چگونگی کسب اطلاعات در حمله موشکی سپاه به مواضع داعش و ... را نیز اضافه کنید که حسن روحانی را از جایگاه پاسخگو به جایگاه یک مظلوم تنها منتقل کرد.

یک و بام و دو هوای توهین به یک رئیس جمهور

بسیاری از کسانی که امروز توهین به روحانی را به عنوان توهین به یک رئیس جمهور تقبیح می کنند، کسانی هستند که توهین های فراونی به رئیس جمهور سالهای 84 تا 88 انجام دادند. فحاشی به رئیس جمهور وقت در 88 به اوج خود رسید که اتهام زنازادگی توسط آیت الله یوسف صانعی فقط یکی از این توهین ها بود و البته در 4 سال پس از آن نیز توسط همین گروه ادامه یافت.

رگ هایی که امروز با دلیل توهین به منتخب ملت و رئیس جمهور قانونی مملکت متورم شده اند و رجز می خوانند، آن زمان خموش بودند و یادآوری مکرر گذشته نیز، فقط منجر به یادآوری خموشی وقت و ادامه دار شدن سکوت خواهد انجامید.

در روز قدس تنی چند از مردم، اقدامی ناشایست انجام دادند. اگر بپذیریم که این اقدام از سوی منتفعین ساماندهی نشده باشد، صرفا واکنش غلط کسانی بود که مخالفت صریح رهبری با این گونه اقدامات را نمی خواهند بشنوند.

این اقدام غلط، فقط و فقط توهین های چندروز قبل رئیس جمهور به سپاهی که امروز فی قلوب ملت تر از گذشته شده است را به حاشیه راند و حمله کنندگان به قدرت موشکی کشور که پس از حمله غرورآفرین اخیر، مترصد ماستمالیزاسیون حملات پیشین بودند را مظلوم دوران نشان داد.

تقبیح توهین به رییس جمهور را هر منتقد (هر چقدر هم از بی انصافی ها و مشکلات دلخور باشند) باید در صدر مواضع خود قرار دهند تا فرصت طلبان مغضوب ملت و دشمنان قسم خورده رهبری، آتش به اختیار را مصادره به مطلوب نکنند.//

 

انتهای پیام/

فرم ارسال نظر