logo
امروز : جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳ ساعت ۶:۴۹
[ شناسه خبر : ۲۳۱۱۰ ] [ مدت زمان تقریبی برای مطالعه : 5 دقیقه ]
یادداشت/

انتخاب استاندار زنجان، از تجربه دولت روحانی تا امید به آینده

انتخاب-استاندار-زنجان،-از-تجربه-دولت-روحانی-تا-امید-به-آینده
این روزها با تشکیل کابینه آیت‌الله رئیسی تعیین تکلیف استانداران یکی از ماموریت‌های جدی وزیر کشور است تا با روی کارآمدن استاندارانی قوی روند توسعه استانها با شتاب بیشتری دنبال شود.

به گزارش موج رسا; نخستین تصمیم هیئت دولت در خصوص استانداریها مربوط به استانداری خوزستان بود که با پیشنهاد وزیر کشور و تصویب هیئت وزیران صادق خلیلیان که در دولت دهم سابقه وزارت جهاد کشاورزی را در کارنامه داشت به عنوان استاندار خوزستان انتخاب شد.

این روزها با توجه به تعاملی که بین دولت و مجلس برقرار است، مجمع نمایندگان استانها وظیفه سنگینی در معرفی گزینه‌های پیشنهادی به وزارت کشور دارند، با توجه به اینکه نخبگان، گروه‌ها، احزاب و جریانات و افرد موثر در استانها گزینه‌های پیشنهادی را به مجمع نمایندگان معرفی کرده‌اند. 
بی شک اداره استان زنجان با استانهایی همچون خوزستان و سیستان بلوچستان متفاوت بوده و چالشهای موجود در زنجان نیز قابل مقایسه با این استانها نخواهد بود اما اینها دلیلی بر معرفی نشدن گزینه قوی برای استانداری زنجان نیست چرا که این استان در طول دولت یازدهم و دوازدهم به خاطر همین عملکردهای ضعیف دچار عقب ماندگی‌هایی شده است البته این عقب ماندگی‌ها تنها مروبط به هشت سال گذشته نیست اما استاندارانی هم بودند که که مردم زنجان خدمات آنها را فراموش نکرده و نخواهند کرد.
این روزها بحث انتخاب استاندار بومی برای زنجان در بحث‌های مختلف استانی و گعده‌های سیاسی و همچنین گمانه زنی‌های رسانه‌ای داغ شده و حتی نمایندگان استان زنجان نیز بر این خواسته مردمی تاکید دارند.
ذکر چند نکته در خصوص انتخاب استاندار بومی حائز اهمیت است، اول اینکه تنها صرف بومی بودن ملاکی  برای انتخاب درست نیست چرا که در دوره‌های قبل استانداران غیربومی بودند که عملکرد آنها موفق تر و قابل قیاس با افراد مدعی بومی نیست بنابراین فقط در شرایط برابر کارآمدی یک فرد بومی و غیربومی باید به سراغ گزینه بومی رفت.
نکته دیگر در خصوص تجربه ناموفق انتخاب جمشید انصاری به عنوان استاندار بومی در دولت حسن روحانی بود، هرچند که کلیت دولت روحانی نمره قابل قبولی چه در دولت یازدهم و چه در دولت دوازدهم نگرفته اما جمشید انصاری به جای خدمت به استان زنجان از اوایل حضور خود سودای رسیدن به وزارتخانه ها یا معاونت‌های ریاست جمهوری را داشت، همچنان که بعد از حرف و حدیث‌های فراوان بالاخره  راهی سازمان اداری و استخدامی کشور شد.
جمشید انصاری با اینکه نزدیک سه سال بر مسند استانداری زنجان بود اما اقدام شاخصی که در ذهن مردم زنجان بماند از خود به یادگار نگذاشت و وعده‌هایی که برای زنجان داده بود نیز فقط مصرف رسانه‌ای پیدا کرد.
بعد از جمشید انصاری دولت روحانی سال 95 اسدالله درویش امیری را به استان زنجان فرستاد، وی به عنوان استاندار غیربومی نه تنها عملکردی به مراتب ضعیف‌تر از جمشید انصاری داشت بلکه باعث ایجاد حواشی در استان در زمان انتخابات ریاست جمهوری سال 96 شد که منجر به صدور حکم برای وی و برخی مدیران شد.
دوریش امیری، استان زنجان را به حیاط خلوت گروه‌های سیاسی تندور اصلاح طلب تبدیل کرده بود که البته قانون به کارگیری بازنشستگان به داد وی رسید تا رفتن اجباری وی به دلیل دیگری نباشد!
بعد از رفتن اجباری درویش امیری، فتح الله حقیقی در آبان 97 از استان مرکزی راهی زنجان شد، وی معاون سیاسی استاندار مرکزی بود که نخستین تجربه استانداریش را در زنجان تجربه کرد.
هرچند که در زمان انتصاب حقیقی برای استانداری زنجان، برخی از چهره های سیاسی استان این انتخاب دولت را ضعیف می‌دانستند اما حقیقی از سال 97 تاکنون بر مسند استانداری زنجان نشسته است.
با اینکه گفته می شود، حقیقی یکی از استانداران میدانی دولت روحانی بود اما همین حضور میدانی گاهی سوژه رسانه‌های موافق و منتقد  دولت نیز بوده است که از جمله آنها می‌توان به بازدید از اکبر جوجه و یا هل دادن پراید اشاره کرد که عده‌ای این رفتارها را پوپولیستی توصیف کردند.
البته حضور میدانی حقیقی در سیل سالهای پیش استان زنجان قابل تقدیر بود اما برخی انتصابات حقیقی انتقادات زیادی را از طرف رسانه‌ها و حتی نمایندگان استان زنجان متوجه وی کرده، البته حواشی دیگری نیز در خصوص برخی افراد منتسب به وی نیز مطرح است.
گذشته از همه اینها تجربه سه استاندار بومی و غیربومی دولت حسن روحانی در زنجان موفق نبوده و این نشان می‌دهد که نباید بر روی بومی یا غیربومی بودن تمرکز زیادی داشت بلکه کارآمدی و توانمندی استانداری که انتخاب می‌شود را باید ملاک قرار داد.
بلاتکلیف ماندن پروژه‌های عمرانی و صنعتی که سالهاست خاک می‌خورند، عدم عمل به شعارهایی همچون تبدیل زنجان به قطب برق و آی تی کشور، عدم پیشرفت صنایع بزرگی که قرار بود در زنجان مستقر شوند و مشکلات دیگری که استانداران روحانی در زنجان از پس آن برنیامدند نشان از عملکرد ضعیف سه استاندار بومی و غیربومی دولت های یازدهم و دوازدهم در زنجان است. 
 
اینک که به روزهای سرونوشت ساز انتخاب استاندار جدید زنجان نزدیک می‌شویم، مجمع نمایندگان استان زنجان باید با درس گرفتن از تجربه استانداران قبلی زنجان باید به سراغ فردی بروند که توان و قدرت اجرایی بالایی برای گرفتن حق استان و همچنین حل معضلات و مسائل داشته باشد و در این میان اگر فردی با چنین شاخصه‌هایی بومی نیز باشد، مزیت دیگری خواهد بود که می‌تواند روند توسعه استان را سرعت بخشد.
بی شک انتخاب استاندار جهادی و انقلابی که برای حل مشکلات مردم به خصوص مردم مناطق محروم شب و روز نشناسد مطالبه جدی از وزارت کشور دولت آیت الله رئیسی است چرا که استان زنجان با توجه به وجود معادن غنی، موقعیت جغرافیایی و ظرفیت های صنعتی و کشاورزی مستعد توسعه همه جانبه است.
//س

انتهای پیام/

فرم ارسال نظر