logo
امروز : جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳ ساعت ۲:۰۷
[ شناسه خبر : ۱۸۵۲۸ ] [ مدت زمان تقریبی برای مطالعه : 14 دقیقه ]
زینب، پرستار همیشه الگو؛

از پرستاری اهل بیت تا زنده نگه داشتن واقعه عاشورا/ حضرت زینب(س) تربیت عزتمندانه‌ای داشت

از-پرستاری-اهل-بیت-تا-زنده-نگه-داشتن-واقعه-عاشورا-حضرت-زینب(س)-تربیت-عزتمندانه‌ای-داشت
استاد حوزه علمیه گفت: حضرت زینب(س) الگوی تمام‌عیار جامعه بشریت در عفت، خودنگهداری، تقوا، مدیریت بحران و پرستاری بوده و از کودکی در این مکتب، تربیت یافته است.

به گزارش موج رسا; حضرت زینب(س)، سومین فرزند امام علی(ع) و حضرت زهرا(س) در پنجم جمادی‌الاولِ سال ششم هجری به دنیا آمد و این نام یعنی زینب به معنای زینت پدر را پیامبر اکرم(ص) برای ایشان انتخاب کرد. حضرت زینب(س) در روز عاشورای سال 61 هجری قمری در واقعه کربلا حاضر بود و پس از آن در هنگام اسارت نیز در کنار امام سجاد(ع) نقش ویژه‌ای در دفاع از حقانیت برادر خود داشت ضمن اینکه 2 فرزندش نیز در روز عاشورا به شهادت رسیدند. همین شجاعت، غیرت و پرستاری و نگهبانی از اهل بیت(ع) و فرزندان سیدالشهدا(ع) سبب شده تا سالروز ولدات خجسته ایشان در تقویم کشورمان به عنوان روز پرستار نامیده شود.

پرستاران همواره مراقب روح و جسم بیماران و سالخوردگان هستند و جان خود را فدای صحت و سلامتی جامعه می کنند که این مهم امروز با شیوع ویروس کرونا پررنگ‌تر شده و کادر بهداشت و درمان و به‌ویژه پرستاران در خط مقدم مبارزه با ویروس منحوس کرونا قرار دارند.

*‌ حضرت زینب در خانواده‌ای به دنیا آمد که از طرف خداوند انتخاب شده بود

زهرا علمی‌فرد، استاد حوزه علمیه در گفت‌وگو با خبرنگار موج رسا؛ با اشاره به ویژگی‌های حضرت زینب(س) می‌گوید: ایشان در خانواده‌ای متولد شد که آن خانواده از طرف خداوند، انتخاب شده بود و بر این اساس، فرزندان هم در این خانواده شرایط ویژه‌ای داشتند.

وی با اشاره به اینکه نامگذاری حضرت زینب(س) به پیامبر(ص) سپرده شد، اظهار می‌کند: حضرت محمد(ص) که از سفر بازگشتند، فرمودند ایشان زینت پدر است و خداوند این نام یعنی زینب را برای ایشان انتخاب کرده است.

علمی‌فرد با بیان اینکه حضرت زینب(س) در خانواده‌ای بزرگ شدند که مصائب، سختی‌ها و مشکلات فراوانی را از همان دوران کودکی مانند مادر بزرگوارشان حضرت فاطمه(س) دیدند، خاطرنشان می‌کند: مقاومت و ایستادگی در برابر ظلم و استکبار به حضرت زینب(س) منتقل شده بود و ایشان سختی‌ها را از سن 5 سالگی دیدند و با مشاهده مبارزات، استقامت و ولایتمداری مادرشان از کودکی با تمام سختی‌ها بزرگ شده و برای یک هدف مهم که در کربلا تکمیل و شکوفا می‌شد، اماده شدند.

استاد حوزه علمیه با بیان اینکه تمام مسیر زندگی حضرت زینب(س) برای رسیدن به این هدف بزرگ و مهم بود، تصریح می‌کند: برای همین در زمان ازدواج هم شرط گذاشت که حتماً در کنار برادرش امام حسین(ع) باشد یعنی مسیر، اینگونه ساخته شده و برای این مسیر، آموزش دیده بود که در روز عاشورا بتواند مدیریت بحران جدی داشته باشد.

وی با بیان اینکه هرکدام از القاب حضرت زینب(س) نشانگر یک ویژگی است، می‌گوید: القابی مانند عقیله بنی‌هاشم، عالمه غیر معلمه، ام‌کلثوم  و صدیقه کبری(س) هرکدام نشانگر یک ویژگی است. عقیله یعنی ایشان بعد از معصومین(ع)، بصیرت فوق‌العاده‌ای در تمام مراحل زندگی داشتند و دانشمند بودند. عالمه غیر معلمه یعنی ایشان مثل افراد دیگر به مکتب نرفته بود اما دارای علم لَدُنی بود و امام سجاد(ع) ایشان را با این ویژگی بیان می‌کنند (عمّتی زینب انت بحمدالله عالمه غیر معلمه، فهمه غیر مهمّه) همچنین لقب محدثه برای این است که ایشان سخنان بسیار زیبا و به‌خصوص خطبه‌های خاصی داشتند.

علمی‌فرد می‌افزاید: تمام مراحل زندگی حضرت زینب(س) باید بر اساس این هدف (کربلا)، طی می‌شد و فرزندانش را هم در راستای همان هدف، تربیت کردند که در روز عاشورا به شهادت رسیدند.

*‌ عفاف، حجاب و خودنگهداری از مهمترین ویژگی‌های حضرت زینب(س) بود

استاد حوزه علمیه با اشاره به عفاف و حجاب به عنوان یکی از مهمترین ابعاد شخصیتی حضرت زینب(س) می‌گوید: قرآن کریم فرموده که هدف از خلقت، عبودیت و بندگی و رسیدن به خداست و بر این اساس، اهل بیت(ع) و بعد از آن تا اولیای الهی نیز زندگی خود را فقط بر این اساس، بنا نهاده و با این نگاه، زندگی را شروع می‌کنند و تک‌تک پازل‌های زندگی خود را بر اساس آن می‌چینند.

وی با بیان اینکه عفت، خودنگهداری و حیا یکی از پازل‌های مهم زندگی حضرت زینب(س) است، اظهار می‌کند: عفت و حجاب به تاسی از خاندان از کودکی در وجود ایشان نهادینه شده بود و وقتی به زیارت مرقد پیامبر(ص) در مدینه می‌رفتند، پدرشان از جلو حرکت می‌کردند و ضمن اینکه در زمانی حرکت می‌کردند که خلوت باشد و کسی ایشان و حضرت زهرا(س) را نبیند.

علمی‌فرد تاکید می‌کند: این اشتباه است که می‌گویند بگذارید بچه‌ها (یا دختران) راحت باشند تا کسی حریص نشود بلکه اگر حجاب، عفاف، حیا، تقوا و خودنگهداری را در تربیت فرزندان، نهادینه نکنیم، بی‌مبالات بزرگ می‌شوند بنابراین حضرت زینب(س) از کودکی اینگونه بودند و به همین دلیل وقتی به امام حسین(ع) می‌گویند که با یزید بیعت کن، آن حضرت در جواب مروان می‌گوید ما در دامن‌هایی تربیت شده‌ایم که اجازه نمی‌دهند زیر بار ذلت برویم.

استاد حوزه علمیه با بیان اینکه حضرت زینب(س) در تمام رفتارشان در حال خوشی و آسایش برای حال سختی، مراقبت و توجه داشتند، می‌گوید: یعنی از جهت حیا، عفاف، خوراک، اخلاق و اعتقادات، مراقبت می‌کردند و حتی به اندازه‌ای از عبادت‌هایشان مراقبت می‌کردند که امام حسین(ع) به خواهرش می‌فرماید مرا در نافله‌های شب‌ات فراموش نکن.

وی با تاکید بر اینکه این مراقبت‌ها ثمر و نتیجه داشته است، خاطرنشان می‌کند: اینطور نیست که در زمان خوشی، رفاه و آسایش بدون مراقبت باشیم تا توان مدیریت بحران را نداشته باشیم زیرا زینب(س) تمام سختی‌ها را در دوران زندگی به خودش می‌دهد تا بتواند هدف عالی که واقعه عاشورا و زنده کردن دین اسلام بود را مدیریت کند.

*‌ حضرت زینب، کارونا کربلا را به سمت اهدافش حرکت داد

علمی‌فرد در پاسخ به اینکه چه مصائبی در روز عاشورا برای حضرت زینب(س) پیش آمد، اظهار می‌کند: در اینجا 2 مقوله وجود دارد که یکی واقعه را مدیریت کردند و دیگری اینکه کاروان را به سمت اهداف و مسیرش حرکت داده و به نتیجه رساندند.

وی ابراز می‌کند: همه می‌دانیم که عاشورا یک واقعه بسیار سختی بود و حضرت زینب(س) چند کار باید در این روز انجام می‌دادند که یکی تا زمان شهادت امام حسین(ع)، دیگری بعد از شهادت امام حسین(ع) در خود کربلا و کار دیگر بعد از واقعه کربلا تا کاخ یزید بود.

علمی‌فرد با بیان اینکه آنچه که حضرت زینب(س) تا زمان شهادت امام حسین(ع) قرار بود انجام دهد، روحیه دادن و آماده کردن فرزندان و اهل بیت(ع) برای این واقعه مهم بود، خاطرنشان می‌کند: در آنجا فرزندان و جوانانی بودند که پدر، برادر و فرزندان آن‌ها شهید می‌شدند و حضرت زینب(س) باید آن‌ها را صبور می‌کرد تا دست و پای رزمندگان و امام(ع) را نگیرند و سخت‌ترین مصیبت‌ها و کارهایش در بیرون از خیمه‌ها اتفاق می‌افتاد زیرا نباید اجازه می‌داد که بچه‌ها از خیمه‌ها به بیرون بروند که این مراقبت و مدیریت قبل از شهادت خیلی مهم است.

وی می‌افزاید: یکی از مهمترین کارهایش، مراقبت از حجت خدا بعد از امام حسین(ع) بود زیرا امام سجاد(ع) باید بیمار مصلحتی می‌شدند تا جانشان حفظ شود ضمن اینکه ایشان بعد از شهادت امام حسین(ع) نیز در حین اینکه فرزندان را هم باید آماده می‌کردند که شهادت پدر را خوب معامله کرده، بی‌تابی نکرده و دشمن را شاد نکنند.

علمی‌فرد ادامه می‌دهد: حضرت زینب(س) از 28 رجب سال 60 هجری و از زمان حرکت از مدینه به فرزندان و اهل بیت(ع) آموزش می‌دادند که آماده شهادت باشند که اوج آن در کربلا بود.

استاد حوزه علمیه می‌گوید: دومین کار حضرت زینب(س) بعد از شهادت امام حسین(ع) این است که تک‌تک فرزندان را مدیریت کند تا در حین اینکه برای شهادت، عزاداری می‌کنند عزاداری‌هایشان هدفمند باشد همچنین حزن، اندوه و سخنانی که نسبت به حادثه کربلا دارند، حساب‌شده باشد. برای مثال؛ وقتی حضرت زینب(س) به کنار پیکرهای مطهر می‌رسند و پیکر برادرشان را برداشته و صحبت می‌کنند، می‌فرمایند که امروز رسول خدا کشته شد و یا اینکه خداوندا این قربانی را از ما بپذیر و این یک پیام بسیار مهم و فوق‌العاده‌ای دارد یعنی با شهادت امام حسین(ع) گویا ملت اسلام، مجدد مصیبت فراق پیامبر(ص) را می‌بیند.

*‌ حضرت زینب(س) تربیت عزتمندانه‌ای داشت

استاد حوزه علمیه با بیان اینکه یکی از کارهای مهم حضرت زینب(س) آموزش به تمام خانم‌ها بود برای اینکه پیام عاشورا را زنده نگه دارند، می‌گوید: یعنی باید استکبار و ظلم را همان جا با همان حزن‌شان به مردم نشان دهند ضمن اینکه باید از امام زمان‌شان نیز محافظت می‌کردند همانطور که در مقتل‌ها نیز آمده که وقتی همه جا را آتش زدند، دیدند که یک خانم در بین آتش ایستاده و دست‌هایش را جلوی خیمه‌ها گذاشته و تلاش می‌کند. راوی می‌گوید وقتی رسیدم، زینب(س) گفتند ایشان امانت الهی در دست من است و من یک بیمار در اینجا دارم که در بین آتش مانده تا ایشان را نجات دهم.

وی با بیان اینکه این یعنی مدیریت بحران به نحو احسن در حالی که همه این بحران‌ها به آن هدف اصلی می‌رسند، تصریح می‌کند: فردی که در مکتب عفت، حیا و عزتمندی در طول زندگی، تربیت شده، وقتی 2 فرزندش در کربلا شهید می‌شوند از خیمه‌ها بیرون نمی‌آید تا خدای نکرده چهره برادر به ایشان بخورد در حالی که وقتی حضرت علی‌اکبر(ع) به شهادت می‌رسد، ایشان به بیرون از خیمه‌ها می‌دود و بالای سرش می‌رود که نشان از عفت و عزتمندی دارد و مادران تمام شهدای ما اینگونه هستند و ویژگی زینب‌گونه دارند.

*‌ اگر حضرت زینب نبود، واقعه عاشورا ابتر می‌ماند

علمی‌فرد در پاسخ به اینکه اگر حضرت زینب(س) در کاروان عاشورا حضور نداشتند ممکن بود چه اتفاقی بیفتد، خاطرنشان می‌کند: در این صورت، اولین، مهمترین و بزرگترین اتفاقی که می‌افتاد این بود که عاشورا در همان جا ابتر می‌ماند و ممکن بود انحراف‌های بسیار جدی پیدا می‌کرد. دوم اینکه حضرت زینب(س) یک هدف خیلی بزرگی غیر از پرستاری داشت. تحریف 50 ساله‌ای که بنی‌امیه در کل جامعه ایجاد کرده بودند که بگویند معاویه، جانشین اصلی پیامبر(ص) است و هر کسی حکومت پیامبر(ص) را بخواهد ببیند آن را معاویه ترسیم کرده و این انحراف بسیار جدی بود و هرکس در برابر این بایستد باید از بین برود همانطور که متاسفانه بعضی از مسئولین ما امروز با خطاهای‌شان می‌گویند این جمهوری اسلامی است در حالی که اینطور نبوده و این گفته‌ها ظلم بزرگی به جمهوری اسلامی به شمار می‌رود که زینب(س) باید این تحریف را می‌شکست که امام حسین(ع) هم به خاطر آن قیام کرده بود.

وی با بیان اینکه حضرت زینب(س) با خطبه‌های‌شان این تحریف را شکستند، تصریح می‌کند: وقتی که ابن‌زیاد می‌گوید: ببین خدا با برادرت چه کار کرد و شما را خار کرد؟ حضرت زینب(س) در جواب می‌گوید که شما کشتید در حالی که آن‌ها قواعدی ایجاد کرده بودند که تمام کشتن‌های ظالمانه را گردن خداوند می‌انداختند اما زینب(س) گفت که شما کشتید و خداوند ما را رسوا نمی‌کند بلکه کذاب را رسوا می‌کند.

علمی‌فرد با بیان اینکه یکی از شجاعت‌ها و ویژگی‌های مهم حضرت زینب(س) این بود که دست دشمن را رو کرد، خاطرنشان می‌کند: امویان مسیر اُسرا را از مسیری انداختند که کشورها را دور زدند و حتی از مرز ایران هم عبور کردند و مسیر را طولانی کردند تا به اذعان خودشان، اهل بیت(ع) را در بین مسلمین، خار کنند که هیچ کس جرات نکند در برابر یزید بایستد در حالی که به هر منطقه‌ای که رسیدند، حضرت زینب(س) شروع به ارشاد، سخنرانی و خطبه‌خوانی کردند و کل خاورمیانه آن زمان، جریان عاشورا را فهمیدند.

*‌ از هم‌اکنون برای سختی‌های پیش رو مراقبت کنیم

استاد حوزه علمیه در پاسخ به اینکه جامعه و به‌ویژه بانون چگونه می‌توانند حضرت زینب(س) را الگوی خود قرار دهند، می‌گوید: تمام انسان‌ها و مسلمانان چه مرد و چه زن باید حضرت زینب(س) را در مدیریت بحران، الگوی خود قرار دهند. در همین بحران کرونا ناراحتیم و کم می‌آوریم به این دلیل که آن وقتی که در رهایی و آسایش بودیم، فکر این شدت را نکرده بودیم و برنامه نداشتیم در حالی که ممکن است بحران‌های سخت‌تر و شدیدتر از این هم پیش آید و الان هم باز فرصت مراقبت است و باید برای بحران شدیدتر از هم‌اکنون مراقبت کرد در حالی که متاسفانه ما وقتی گرفتار می‌شویم، تازه می‌فهمیم چه خبر شده و باز هم چون از قبل مدیریت نکرده‌ایم الان نمی‌دانیم چه کار باید بکنیم.

وی با بیان اینکه برای مقابله با سختی‌های پیش رو نیاز به تقوا، مراقبت و خودنگهداری داریم، ابراز می‌کند: اینکه هر چه دلم خواست می‌کنم و هرطور بخورم و بپوشم و هر کاری بکنم در سختی‌ها نمی‌توانم خودم را کنترل کنم و ضعیف می‌شوم. پدران و مادران باید فرزندانی سخت‌کوش و بسیار جدی را به بار بیاورند زیرا نمی‌دانیم چه شرایطی پیش خواهد آمد و الگوی مهم از حضرت زینب(س) این است که زندگی عزتمندانه باید برای خودمان درست کنیم.

*‌ حضرت زینب در تمام دوران زندگی‌اش پرستار بود

علمی‌فرد در خصوص نقش پرستاران در جامعه و علت نامگذاری ولادت حضرت زینب(س) به عنوان روز پرستار می‌گوید: یک بخش از زندگی حضرت زینب(س) پرستاری بود که تجلی کرد وگرنه ایشان از همان دوران کودکی هم برای امام حسن و حسین(ع) و پدرش و بیماری مادرش، پرستار بودند اما پرستاری ایشان در آن موقعیت، کاملا شکوفا شد.

استاد حوزه علمیه اظهار می‌کند: یکی از کارهای عمده پرستاران علاوه بر جسم بیمار، کار کردن بر روی روان بیمار است در حالی که گاهی فکر می‌کنند که پرستاران کسانی هستند فقط باید برای درمان جسم بیماران کمک کنند در حالی که جسم و روان به‌خصوص در اوضاع کنونی با شیوع کرونا ارتباط تنگاتنگی با یکدیگر دارند زیرا استرس و اضطراب، بیماری را تشدید می‌کند.

وی با بیان اینکه روح بیماران، نیاز به مراقبت شدیدی دارد، خاطرنشان می‌کند: هر چند این کار سبب می‌شود پرستاران، سختی می‌کشند اما می‌توانند این کار را بکنند و به همین تعدادی پرستار افتخاری هم به‌کارگیری کرده‌اند که به بیماران، امید و روحیه دهند.

علمی‌فرد با بیان اینکه شیعه و مسلمان چون اعتقاد و باور به معاد دارد ناامید نمی‌شود، می‌افزاید: بنابراین می‌دانیم هرچه که سختی است اگر بتوانیم در این دنیا خوب مدیریت کرده و در مسیر خداوند قرار دهیم برای ما ضبط می‌شود و اگر قدم‌ها را برای خداوند برداریم برای ما حفظ می‌شود.

*‌ صله رحم را برای قطع زنجیره انتقال کرونا موقتا قطع کنیم

استاد حوزه علمیه در پاسخ به اینکه وظیفه ما در برابر مجاهدت‌های کادر بهداشت و درمان و به‌ویژه پرستاران چیست، می‌گوید: خودمان هم باید مراقبت کنیم یعنی اینطور نیست که فقط پرستار و کادر درمان بتوانند کنترل کنند بلکه باید دست به دست هم داده و خودمان هم مراقبت کنیم.

وی با بیان اینکه ایرانی‌ها مسائل بهداشتی را خیلی خوب رعایت می‌کنند، اظهار می‌کند: فرهنگ و ویژگی خاصی که ایرانی‌ها دارند این است که صله رحم داشته و ارتباطات نزدیکی با یکدیگر دارند که شاید کشورهای اروپایی این ویژگی را نداشته باشند لذا از این جهت، عدم جمع شدن در کنار هم برایمان سخت است اما اگر بخواهیم همین دور بودن از یکدیگر را هم در مسیر الهی قرار داده و بگوییم این جدایی‌ها را به خاطر خداوند می‌پذیریم تا کمک کنیم که بنده‌های خداوند در مسیر سلامتی قرار گیرند، کمک خیلی خوبی برای کادر بهداشت و درمان و پرستاران است.

علمی‌فرد خاطرنشان می‌کند: مشکل ما ایرانی‌ها این است که نمی‌توانیم این ارتباط را قطع کنیم در حالی که اگر بتوانیم ارتباطات را در شرایط کنونی، کم کرده و یا قطع کنیم و صله رحم را موقتاًبه‌ویژه در شب یلدا و مناسبت‌ها حذف کنیم، کمک خیلی بزرگی برای کادر درمان است.

انتهای پیام/

فرم ارسال نظر