چرا از دست کرونا عاجز شدیم؟
به گزارش موج رسا; زهرا امینی فعال دانشجویی در یادداشتی به افزایش میزان شیوع کرونا به خاطر افزایش سفرها پرداخته است و راهکار‌هایی نیز در این زمینه پیشنهاد کرده که متن آن را در زیر می‌خوانید:
می‌روی و گریه می‌آید مرا
اندکی بنشین "کرونا" بگذرد
"خسته شده‌ایم. دلمان گرفت. پوسیدیم... در خانه ماندن تا کِی؟"
عده‌ای از خستگانِ در خانه مانده، به ستوه آمده و از خانه خارج شده و به سفر رفتند. برگشتند؛ اما نه به خانه! به بیمارستان! برخی هم قبل از رسیدن به مقصد، سر راه، کرونا سری به بدنشان زد و مقصدشان را به درمانگاه‌ها تغییر داد. بعضی از آن‌ها نیز هیچ‌وقت نفهمیدند که در بدنشان کرونا می‌پروراندند و هرگز هم نخواهند فهمید که چند نفر را به دلیل سهل‌انگاری‌شان راهی بیمارستان‌ها و حتی بهشت زهراها کردند.
"سفر" اگر مهم‌ترین عامل نباشد، قطعا یکی از مهم‌ترین عوامل شیوع مجدد کرونا و ازسرگیری امواج جدید این ویروس است.
رییس سازمان راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای، عبدالهاشم حسن‌نیا گفت: "بر اساس آمارهای رسمی موجود، رابطه‌ی مستقیم و معناداری بین سفرهای بین‌شهری و بین استانی مردم با میزان شیوع ویروس کرونا در کشور وجود دارد.
سرنوشت شیوع ویروس کرونا با میزان سفرهای مردم گره خورده و هر وقت مردم در خانه ماندن را فراموش کرده‌اند و برای چند روز به مسافرت رفته‌اند، به فاصله‌ی چند روز و چند هفته پس از آن، آمارهای ابتلا به کرونا در کشور نیز رشد پیدا کرده‌است و جالب‌تر اینکه از نظر زمانی، بسیاری از پیک‌های تردد همین وسایل نقلیه مختلف با پیک‌های شیوع ویروس کرونا دقیقا مطابقت دارد."
قاسم جان‌بابایی، معاون درمان وزارت بهداشت نیز در این باره بیان کرد: "روند شیوع بیماری در کشور سینوسی بوده و پس از هر تعطیلی با اوج‌گیری مجدد بیماری موجه هستیم."
بیاناتِ مسوولینِ مربوطه‌ی دیگر نیز موکد این مطلب است و هر عقل سلیمی این را می‌پذیرد که با شرایطِ موجود، باید از سفرهای غیرضروری پرهیز کرد.
در تعطیلات نوروزی و سیزده‌بدر، به دلیل درصد مشارکت مردم در "در خانه ماندن" و سفر نرفتن، شیوع ویروس تا حدی کنترل شد اما متاسفانه مردم چنین پنداشتند که کرونا تمام شده و خطر رفع شده‌است و مشارکت را کاهش دادند و ما در هر تعطیلاتی شاهد هجوم سیلِ مردم به سمت استان‌های گردشگری مختلف بخصوص شمال بودیم. به تدریج این عامل، مزید بر عوامل دیگر شد و امواجِ جدید کرونا پدیدار گردیدند.
خب، چاره چیست؟
البته که اگر چاره‌ی قطعی را می‌دانستیم، ما باید در جایگاه ستاد ملی مبارزه با کرونا می‌نشستیم؛ اما شاید پیشنهاداتِ زیر، کمی کمک‌کننده یا حداقل کمی قابل تامل باشد.
راهکارهای موجود برای این مساله را می‌توان از ابعاد مختلفی بررسی نمود که در اینجا به دو بُعدِ مهم اشاره می‌کنیم:
۱) اقدامِ ما(مردم)
در حالت کلی، دو راه وجود دارد:
الف) سفر نرفتن
شاید این راه، بهترین راه برای پیشگیری از بیماری باشد اما با توجه به مشخص نبودنِ زمانِ ریشه‌کن شدنِ این ویروس، معدود نفراتی هستند که به این توصیه عمل کنند.
ب) سفرهای محدود با رعایت پروتکل‌های بهداشتی
این راه طبیعتا دقت و همت بیشتری می‌طلبد.
در تمام مراحل یک سفر، خطر در کمین است. مثلا اگر سوار وسیله‌ی نقلیه عمومی شویم، فضای بسته‌ی آن، محیطی که با آن تماس خواهیم داشت، حضور اجباری در مکان‌های عمومی مانند غذاخوری‌ها و سرویس‌های بهداشتی و...، همه و همه مواردی هستند که ریسک ابتلا به کووید۱۹ را افزایش می‌دهند.
در این شرایط، برای سفرکردن، اعمالِ محدودیت‌هایی ضروری است که به سه مورد اصلی اشاره می‌کنیم:
۱. استفاده از وسیله‌ی نقلیه‌ی شخصی و عدم استفاده از وسیله نقلیه عمومی(مگر اینکه سفر ضروری باشد و وسیله‌ی شخصی به هیچ عنوان در دسترس نباشد)
۲. عدم حضور در مکان‌های عمومی مثل غذاخوری(به همراه داشتن غذاهای خانگی) و هتل و مراکز خرید و محل‌های دیدنی و...
۳. رعایت تمام پروتکل‌های بهداشتی در تمام طول سفر
در وضعیتِ موجود، برای تقویت روحیه، بهترین مسافرت‌ها، سفرهای چندساعته و حضور در دامانِ طبیعت است که می‌توان با رعایتِ تمام محدودیت‌های لازم و همه‌ی پروتکل‌های بهداشتی، هم از سفر لذت برد و هم کسی را در خطر نینداخت. این نوع سفر و گردشگری که فرد را در فاصله‌ی اجتماعی با دیگران قرار می‌دهد، قاعدتا نمی‌تواند به شیوع کرونا منجر شود ولی طبیعتا سفرهای گروهی، زمینه‌ی ابتلا را خیلی زیاد می‌کند.
۲)اقدامِ مسوولین
این اقدام، نیازمندِ اهتمامِ ویژه‌ی مسوولین است که باید محدودیت‌ها را در روش‌ها و بندهای مختلف، بصورت جدی‌تر اعمال کنند.
در همین راستا، فرمانده عملیات مدیریت بیماری کرونا در کلان‌شهر تهران، دکتر علیرضا زالی و استاندار تهران، دکتر انوشیروان محسنی بندپی در نامه‌ای به وزیر کشور خواستار اعمال محدودیت‌های تازه‌ای برای کاهش سفرهای غیرضروری هم‌وطنان شدند.
براساس گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی، در ادامه این نامه، خواستار اعمال محدودیت‌های تازه برای کاهش سفرها در این تعطیلات شده و موارد زیر را برای تصویب در ستاد ملی مدیریت بیماری کرونا پیشنهاد کردند:
- افزایش موقت عوارض بزرگ‌راهی به میزان حداقل ۳ تا ۵ برابر برای خودروهایی که به مقاصد غیربومی مسافرت کرده‌اند و تخصیص منابع حاصله از آن برای کمک به پیشگیری و کنترل بیماری کرونا
- افزایش مبلغ جریمه حداقل به میزان ۳ تا ۵ برابری درصورت تخلف از قوانین راهنمایی و رانندگی برای خودروهای غیربومی که به سایر شهرستانها مسافرت می‌کنند و تخصیص منابع حاصل از آن به شهرستان مقصد
- با توجه به این که تعدادی از مسافران مذکور ممکن است در شهرستان‌های مقصد دچار بیماری کرونا شوند، با استفاده از ظرفیت دانشگاه‌های علوم پزشکی مقصد، نسبت به قرنطینه‌سازی این گونه افراد اقدام شود و در صورت ابتلا، کلیه هزینه‌های درمان در مراکز بیمارستانی در استان مبدا و یا مقصد به طور کامل از بیمار اخذ شود.
بطور کلی، انتظار ما مردم از مسوولین، توجه بیشتر و اقدامِ هرچه سریعتر نسبت به مورد مذکور می‌باشد.
معلوم نیست که این ویروس تا کِی به افزایشِ میزبانانش ادامه دهد و در کمین باشد؛ اما مساله‌ای که بسیار مهم است این است که ما چقدر در بستنِ درهای استقبال به روی این میهمانِ منحوس اهتمام می‌ورزیم. مسافرت، بخصوص از نوع غیرضروری آن، در سرعتِ روند رو به رشد این بیماری بسیار موثر است و بهترین راه، کم کردنِ مسافرت‌ها به حداقلِ ممکن است و نیز رعایتِ موارد مذکور در این یادداشت، به کاهشِ شیوع این بیماری بسیار کمک خواهد کرد.
امید است که با روش‌های صحیح پیشگیری، زمینه را برای شکست دادنِ کووید۱۹ فراهم کرده و بارِ سنگینِ خستگی را از روی دوش کادر درمان برداریم.
//س
انتهای پیام/